Het Gotisch Huis
Het moet in de tijd van de bouw - zo rond 1500 - veel indruk hebben gemaakt op de bewoners van de stad Kampen, maar zeker ook op bezoekers van buiten: het prachtige Gotisch Huis aan de Oudestraat 158.
Het Gotisch Huis is aan het einde van de middeleeuwen gebouwd als een koopmans- of patriciërswoning. Het langgerekte laatgotische pand - onder zadeldak tussen trapgevels - bestaat uit een voor- en achterhuis met een binnenplaats. Opvallend zijn de grote kruisvensters die op de begane grond en de beide verdiepingen vrijwel de gehele gevelbreedte beslaan. Kenmerkend zijn ook de rode luiken. Op de binnenplaats bevonden zich paardenstallen. De paarden werden gehouden om een in het achterhuis geplaatste, uit 1699 daterende rosmolen aan te drijven. In 1904 is het monument gekocht door de gemeente Kampen en vervolgens gerestaureerd door rijksarchitect Cuypers. Tot 2009 was in het Gotisch Huis het Stedelijk Museum te vinden maar dat is inmiddels verhuisd naar het Oude Raadhuys. Momenteel is het Gotisch Huis helaas niet toegankelijk voor publiek.
In de middeleeuwen maakte het stadsbestuur vanaf deze plek haar besluiten bekend aan de bevolking. Maar ook misdadigers werden er aan het volk getoond: het Raadhuiscomplex, tot 2001 daadwerkelijk in gebruik als Kamper stadhuis.
Tegenwoordig is dit gebouw het eigentijdse onderkomen van het Stedelijk Museum. Een monumentaal gebouw met een rijk en turbulent verleden. Het raadhuiscomplex bestaat uit twee delen. Het Oude Raadhuis dateert oorspronkelijk uit circa 1350. Hier werd vanaf de middeleeuwen tot aan de Franse tijd recht gesproken door schepenen en raden. Het gebouw was opgetrokken in de Nederrijnse gotiek, de stijl die zo kenmerkend is voor de Duitse Hanzesteden. In 1543 brandde het Oude Raadhuis uit. Alleen de buitenmuren, de nog steeds bestaande kelderruimte en een deel van de verdieping bleven zwaar gehavend overeind. Sinds de herbouw bestaat het Oude Raadhuis uit twee bouwstijlen: de omhoog strevende lijnen van de laatgotiek gemengd met de horizontale lijnen van de renaissance. De beelden aan de westgevel (v.l.n.r. Karel de Grote en Alexander de Grote en de deugden Matigheid, Trouw, Justitia en Charitas) zijn in de jaren dertig van de 20e eeuw vervaardigd en vervangen de zwaar aangetaste middeleeuwse beelden die momenteel in de Koornmarktspoort zijn te zien. Ook ten aanzien van het vernieuwde interieur werden kosten noch moeite gespaard. De meest belangrijkste ruimte is de Schepenzaal, waar sinds de Middeleeuwen recht werd gesproken. Deze zaal werd voltooid in 1545 en is honderden jaren onveranderd gebleven. Nieuwe Raadhuis Het Nieuwe Raadhuis is ontstaan uit een cluster van overheidsgebouwen waaronder bijvoorbeeld de raadskelder, secretariskamer en raadskapel. In de 17de eeuw bestond het uit twee achter elkaar gelegen bouwmassa's, die na verschillende verbouwingen tot één bouwvolume zouden vergroeien. Een ingrijpende verbouwing van het exterieur in 1830-1831 deed ook het uiterlijke aanzien tot een eenheid worden. De huidige indeling van de begane grond en de eerste verdieping gaat terug op een verbouwing die in 1888 plaats vond. Met name bij het trappenhuis en in de vertrekken op de eerste verdieping is de sfeer van deze verbouwing ook nu nog goed te ervaren. In 1954 werd het gebouw met een extra tweede verdieping verhoogd.
Kijk voor meer informatie en de mogelijkheid om het Oude Raadhuis te bezoeken op: www.stedelijkmuseumkampen.nl
Een brugontwerp met een eigentijdse vorm die ook rekening houdt met het beschermde, monumentale stadsgezicht van de historische binnenstad. Dat was destijds de opdracht van de gemeente Kampen. Zwarts & Jansma architecten wist hieraan te voldoen. In 2001 werd ‘hun’ Stadsbrug opgeleverd: een hefbrug die de monumentale kade aan de stadszijde met het stationsplein aan de overzijde verbindt. De toppen van de heftorens buigen naar elkaar toe en dragen de as van de evenwichtswielen. Deze wielen, die de kabels van het contragewicht geleiden, zijn bekleed met bladgoud. De heftorens worden 's avonds verlicht en verwijzen, met de evenwichtswielen als bijzondere beëindiging, naar de oude stadstorens elders in de stad. De Stadsbrug heeft ook een verblijfsfunctie. Halverwege de brug kunnen voetgangers op uitstulpende balkons met gewelfde balustrades van het prachtige uitzicht op de IJssel en de binnenstad genieten! (bron: www.zwarts.jansma.nl)
Het verhaal van d’Olde Zwarver begint in 1842 langs de IJssel. Nadat een oude molen afbrandt, moet er met spoed een nieuw exemplaar worden gebouwd. Tenminste, dat is het verhaal. Schriftelijke bronnen hierover zijn er niet te vinden. De nieuwe molen blijft in gebruik tot 1949. Dan wordt hij verkocht. Als de nieuwe eigenaar Van Heel’s Gecondenseerde Melk Maatschappij de molen vanwege uitbreidingsplannen wil slopen, komt Kampen in opstand. Deze laatste Kamper molen moet behouden blijven en dus draagt de melkfabriek de molen over aan de gemeente Kampen. Die geeft de molen een nieuwe plek aan het Herkenhoofd, dichtbij haar eigen stek. Op 7 april 1952 wordt de molen - onder grote belangstelling van zowel binnen- als buitenland - op een dieplader met 48 wielen in zijn geheel verplaatst naar huidige plek. d’Olde Zwarver dankt zijn naam aan deze spectaculaire verhuizing. Tijdens de laatste restauratie stuit men op een bijzondere inscriptie op een van de katarmen van het bovenwiel: ‘6 9 1834 geschroot’. Hierdoor rijst het vermoeden dat de molen ouder is dan gedacht en bovendien afkomstig zou zijn uit Groningen, vanwege de raampjes met verticale roe. Het blijft gissen maar misschien heeft d’Olde Zwarver meer gezworven dan Kampen ooit heeft gedacht. Voor meer info over rondleidingen, een speciale leskist voor scholen of de verkoop van graanproducten op de site.
De molen is elke zaterdag van 9.00 - 12.00 uur open voor bezichtiging en natuurlijk ook voor het kopen van meel. Je vindt de molen aan de IJsseldijk 92 in Kampen.
Kijk voor meer informatie en de mogelijkheid om de molen te bezoeken op: https://www.d-olde-zwarver.nl/nl/
Waren de mensen destijds doorgaans weinig enthousiast, tegenwoordig zijn de muurreclames cultureel erfgoed. Het fenomeen van de geschilderde muurreclames kende zijn hoogtij in de periode tot 1940. Gespecialiseerde reclameschilders brachten de schilderingen meestal aan op gestucte wanden en soms direct op de baksteen. Door de opkomst van andere vormen van reclame, raken de muurreclames na de vijftiger jaren van de vorige eeuw in verval. Enkele decennia later realiseert men zich pas de waarde van dit jonge erfgoed. Zo ook in Kampen waar – onder de titel Fresco’s van de middenstand – vanaf de jaren tachtig begonnen wordt met inventariseren en restaureren van de oude muurreclames. ‘V.d. Put’s beschuit, is kracht Beschuit’ op de hoek van de Oudestraat-Kerkstraat is in 1983 de eerste herstelde muurreclame in Kampen. Inmiddels zijn er een dertigtal fresco’s gerestaureerd. Meer informatie hierover is te vinden op de site van de Stichting Stadsherstel Kampen. Een wandelroute langs de Fresco’s van de Kamper middenstand is verkrijgbaar bij de Tourist Info Punten.
