Op de vraag welke uitwerking al die jaren in de uitvaartzorg op hem persoonlijk hebben gehad, antwoordt Klooster: "Het heeft mijn visie op het leven verdiept en zeker mijn geloofsleven versterkt."
Bijzondere gesprekken met zieken en familieleden
In zijn werk als uitvaartbegeleider heeft Klooster veel te maken met de dood, maar hij is vrijwel nooit aanwezig geweest bij het moment van overlijden van zijn cliënten. Wel voert hij in aanloop naar het sterven vaak gesprekken met de zieke en familieleden. "Dan bereiden we de begrafenis samen voor en bespreken we alle wensen en mogelijkheden. Hoewel ik vooral zakelijke gesprekken voer om de uitvaart goed te laten verlopen, komt het wel eens voor, dat ik over geestelijke zaken praat. Soms hebben mensen daar behoefte aan. Ik ben geen dominee, maar als ik ervaar dat we op dezelfde 'golflengte' zitten, ga ik een gesprek over het geloof niet uit de weg."
Bijzondere gesprekken met zieken en familieleden
In zijn werk als uitvaartbegeleider heeft Klooster veel te maken met de dood, maar hij is vrijwel nooit aanwezig geweest bij het moment van overlijden van zijn cliënten. Wel voert hij in aanloop naar het sterven vaak gesprekken met de zieke en familieleden. "Dan bereiden we de begrafenis samen voor en bespreken we alle wensen en mogelijkheden. Hoewel ik vooral zakelijke gesprekken voer om de uitvaart goed te laten verlopen, komt het wel eens voor, dat ik over geestelijke zaken praat. Soms hebben mensen daar behoefte aan. Ik ben geen dominee, maar als ik ervaar dat we op dezelfde 'golflengte' zitten, ga ik een gesprek over het geloof niet uit de weg."
Op zoek naar 'iets'...
Bij die gesprekken over leven en dood gaat het vaak over afscheid nemen en het hiernamaals. "Bijna iedereen is wel zoekende naar 'iets'. Mensen die niet geloven in een God of leven na de dood, zoeken hun troost vaak in rituelen", aldus Klooster. "Gelovigen zoeken het meer in hun relatie met God. Vaak ontvangen zij bijzondere kracht voor het moment van overlijden. Dat zorgt soms voor bijzondere momenten." Met dat laatste doelt Klooster op de rust en vrede, waarmee sommigen inslapen. Iets wat hem in veel gevallen zeker 'jaloers' maakt. "Het geloofsvertrouwen, dat zij in hun laatste levensfase uitstraalden, is voor mij het bewijs dat we te maken hebben met een levende God. Dat zijn mooie bemoedigingen voor de nabestaanden. Prachtig om die te delen tijdens een uitvaartdienst."
Persoonlijk
Klooster vindt dat uitvaartdiensten – evenals trouwdiensten – bij uitstek geschikt zijn voor evangelisatie, maar ook voor persoonlijke verhalen en herinneringen. Was het vroeger in veel kerken vrijwel onmogelijk om naast de dominee nog iets te zeggen, tegenwoordig is dat wel anders. "Afscheidsdiensten worden steeds persoonlijker. De familie heeft daarbij veel meer inbreng dan vroeger, toen de dominee vaak de hele dienst leidde. Vaak delen nabestaanden nu herinneringen, schrijven een levensverhaal of zorgen voor een andere persoonlijke bijdrage."
Geen onderscheid
Hoewel Klooster voornamelijk kerkelijke uitvaarten verzorgt, begeleidt hij met dezelfde toewijding niet-gelovigen bij hun afscheid. "Het werk blijft hetzelfde. Een niet-gelovige mist zijn vader of moeder net zoveel als een gelovige en verdient een goede uitvaart. Een bakker bakt zijn brood ook voor iedereen en een automonteur maakt bij reparaties ook geen onderscheid tussen christenen en niet-christenen."
Aantal crematies neemt toe
De afgelopen jaren is het aantal crematies landelijk flink toegenomen. In Kampen ligt het percentage rond de dertig procent van alle uitvaarten, tegenover landelijk zestig procent. "En ik denk dat het in Kampen nog wel blijft groeien. Dat heeft allereerst te maken met de brede acceptatie. Mensen vinden het makkelijk, dat ze bij een crematie geen zorgen hebben over het onderhoud van een graf. Door de kerkverlating zal het aantal crematies de komende jaren ook toenemen. Begraven komt in de kerkelijke traditie nog altijd het meeste voor, maar zal verminderen vanwege de kerkverlating. Ik heb daarover geen oordeel. Het is mijn taak om beide vormen zo goed mogelijk te begeleiden."
Indrukwekkende uitvaarten
Als Klooster terugblikt, komen vanzelf herinneringen boven aan indrukwekkende uitvaarten. "Het doet toch wat met je als je hoort van jonge vaders of moeders, die hun kinderen moeten achterlaten. Mensen die elkaar niet kunnen missen; het waarom daarvan is soms moeilijk te bevatten."
Door zijn vak als uitvaartbegeleider ontmoet Dick Klooster mensen vaak in hun verdriet om hun overleden dierbaren. Het beroep dat hij deze maand 25 jaar uitoefent, heeft voor hem veel mooie kanten. "Ik heb verhalen gehoord van mensen, die sterven met zoveel geloofsvertrouwen, dat ik zeker weet, dat God bestaat."
Van verzorger tot begeleider
Dick Klooster begon zijn loopbaan als uitvaartverzorger 25 jaar geleden in het dorpshuis in Mastenbroek. Inmiddels, heeft hij zich onder de naam Klooster Uitvaartbegeleiding aangesloten bij Siebrand Uitvaartbegeleiding uit Kampen.De IJsselmuidenaar heeft zijn rol van uitvaartleider de afgelopen 25 jaar sterk zien veranderen naar die van uitvaartbegeleider. "Vroeger vertelden wij mensen hoe ze hun uitvaart het beste konden regelen. Nu hebben zij daar vaak zelf ideeën over. Daardoor heb ik nu meer een coördinerende en adviserende rol."
Meer informatie: www.klooster-uitvaartbegeleiding.nl.
Door: Jeroen Kanis
Bij die gesprekken over leven en dood gaat het vaak over afscheid nemen en het hiernamaals. "Bijna iedereen is wel zoekende naar 'iets'. Mensen die niet geloven in een God of leven na de dood, zoeken hun troost vaak in rituelen", aldus Klooster. "Gelovigen zoeken het meer in hun relatie met God. Vaak ontvangen zij bijzondere kracht voor het moment van overlijden. Dat zorgt soms voor bijzondere momenten." Met dat laatste doelt Klooster op de rust en vrede, waarmee sommigen inslapen. Iets wat hem in veel gevallen zeker 'jaloers' maakt. "Het geloofsvertrouwen, dat zij in hun laatste levensfase uitstraalden, is voor mij het bewijs dat we te maken hebben met een levende God. Dat zijn mooie bemoedigingen voor de nabestaanden. Prachtig om die te delen tijdens een uitvaartdienst."
Persoonlijk
Klooster vindt dat uitvaartdiensten – evenals trouwdiensten – bij uitstek geschikt zijn voor evangelisatie, maar ook voor persoonlijke verhalen en herinneringen. Was het vroeger in veel kerken vrijwel onmogelijk om naast de dominee nog iets te zeggen, tegenwoordig is dat wel anders. "Afscheidsdiensten worden steeds persoonlijker. De familie heeft daarbij veel meer inbreng dan vroeger, toen de dominee vaak de hele dienst leidde. Vaak delen nabestaanden nu herinneringen, schrijven een levensverhaal of zorgen voor een andere persoonlijke bijdrage."
Geen onderscheid
Hoewel Klooster voornamelijk kerkelijke uitvaarten verzorgt, begeleidt hij met dezelfde toewijding niet-gelovigen bij hun afscheid. "Het werk blijft hetzelfde. Een niet-gelovige mist zijn vader of moeder net zoveel als een gelovige en verdient een goede uitvaart. Een bakker bakt zijn brood ook voor iedereen en een automonteur maakt bij reparaties ook geen onderscheid tussen christenen en niet-christenen."
Aantal crematies neemt toe
De afgelopen jaren is het aantal crematies landelijk flink toegenomen. In Kampen ligt het percentage rond de dertig procent van alle uitvaarten, tegenover landelijk zestig procent. "En ik denk dat het in Kampen nog wel blijft groeien. Dat heeft allereerst te maken met de brede acceptatie. Mensen vinden het makkelijk, dat ze bij een crematie geen zorgen hebben over het onderhoud van een graf. Door de kerkverlating zal het aantal crematies de komende jaren ook toenemen. Begraven komt in de kerkelijke traditie nog altijd het meeste voor, maar zal verminderen vanwege de kerkverlating. Ik heb daarover geen oordeel. Het is mijn taak om beide vormen zo goed mogelijk te begeleiden."
Indrukwekkende uitvaarten
Als Klooster terugblikt, komen vanzelf herinneringen boven aan indrukwekkende uitvaarten. "Het doet toch wat met je als je hoort van jonge vaders of moeders, die hun kinderen moeten achterlaten. Mensen die elkaar niet kunnen missen; het waarom daarvan is soms moeilijk te bevatten."
Door zijn vak als uitvaartbegeleider ontmoet Dick Klooster mensen vaak in hun verdriet om hun overleden dierbaren. Het beroep dat hij deze maand 25 jaar uitoefent, heeft voor hem veel mooie kanten. "Ik heb verhalen gehoord van mensen, die sterven met zoveel geloofsvertrouwen, dat ik zeker weet, dat God bestaat."
Van verzorger tot begeleider
Dick Klooster begon zijn loopbaan als uitvaartverzorger 25 jaar geleden in het dorpshuis in Mastenbroek. Inmiddels, heeft hij zich onder de naam Klooster Uitvaartbegeleiding aangesloten bij Siebrand Uitvaartbegeleiding uit Kampen.De IJsselmuidenaar heeft zijn rol van uitvaartleider de afgelopen 25 jaar sterk zien veranderen naar die van uitvaartbegeleider. "Vroeger vertelden wij mensen hoe ze hun uitvaart het beste konden regelen. Nu hebben zij daar vaak zelf ideeën over. Daardoor heb ik nu meer een coördinerende en adviserende rol."
Meer informatie: www.klooster-uitvaartbegeleiding.nl.
Door: Jeroen Kanis