Menig voorbijganger is het al opgevallen: de Kamper kogge ligt er behoorlijk scheef bij in het water van de Buitenhaven. Tussen stuurboord en bakboord zit zeker een halve meter verschil. Zinkend schip? "Nee hoor", verzekert Dries Vinke, een van de vrijwilligers van de Stichting Kamper Kogge. "We zijn bezig met onderhoud aan de bodem. Dat doen we eens in de drie, vier jaar. Het is een open boot en er komt altijd vuiligheid zoals zand en bladeren naar binnen. Paddestoelen en dergelijke gedijen daar uitstekend op en als je niks doet, vreten die de hele boot van binnen op."

Om bij de houten bodem van het schip te komen, moet eerst alle ballast - tientallen loden platen die een kleine vijfhonderd kilo per stuk wegen - worden verplaatst. "Daar gebruiken we een takel bij, want die zijn echt niet te tillen."  Het lood wordt tijdelijk aan de andere kant van het schip gelegd en dat verklaart waarom de kogge letterlijk uit het lood ligt. Vervolgens gaat er een laagje carboleum/petroleum/lijnolie op het hout, een oud en beproefd mengsel.