Het Gemeentearchief Kampen wil niet alleen documenten bewaren, maar ook verhalen van mensen. Om aan die verhalen te komen, heeft Kampen.nl de serie Kampen in Beeld.
In samenwerking met het Gemeentearchief wordt om de week een foto uit het archief van Kampen in de krant geplaatst. Lezers krijgen de kans hun herinneringen of ervaringen te vertellen. Deze week een foto van het oude station. De foto is gemaakt rond 1900.
Ben Riezebos uit Kampen kan zich het Kamperlijntje in de oorlogsjaren nog herinneren. "In de oorlog heb ik 3 jaar gebruik gemaakt van ons Kamperlijntje. 's Zomers op de fiets naar school en 's winters met de trein. Een weekkaart kostte 2,50 gulden. De trein had nog een extra stop bij de Veerallee. Men kon gebruik maken van een eerste, tweede of derde klas coupé. Wij zaten natuurlijk altijd op de houten banken in de derde klas. In de oorlog was 's nachts alles verduisterd. Op zo'n donkere wintermorgen kwamen we op het idee om stilletjes in een eerste klas coupé te gaan zitten. Heel wat anders dan die kale houten banken. Maar... op een gegeven moment kwam er een conducteur die aan onze vrolijke stemming abrupt een einde maakte. Hij nam onze abonnementen in en zei: 'Als je uit school komt, ga je maar naar de stationschef in Zwolle en dan hoor je wel wat.' En of we al zeiden dat we door het donker in de war geraakt waren: het hielp niet. We zaten de hele dag in de narigheid. Hoe komen we thuis, als we geen kaart meer hebben? De chef sprak ons op strenge toon toe en zei: 'Voor deze keer zal ik jullie de kaartjes teruggeven, maar laat het niet weer gebeuren.' Nooit meer eerste klas gereisd."
In samenwerking met het Gemeentearchief wordt om de week een foto uit het archief van Kampen in de krant geplaatst. Lezers krijgen de kans hun herinneringen of ervaringen te vertellen. Deze week een foto van het oude station. De foto is gemaakt rond 1900.
Ben Riezebos uit Kampen kan zich het Kamperlijntje in de oorlogsjaren nog herinneren. "In de oorlog heb ik 3 jaar gebruik gemaakt van ons Kamperlijntje. 's Zomers op de fiets naar school en 's winters met de trein. Een weekkaart kostte 2,50 gulden. De trein had nog een extra stop bij de Veerallee. Men kon gebruik maken van een eerste, tweede of derde klas coupé. Wij zaten natuurlijk altijd op de houten banken in de derde klas. In de oorlog was 's nachts alles verduisterd. Op zo'n donkere wintermorgen kwamen we op het idee om stilletjes in een eerste klas coupé te gaan zitten. Heel wat anders dan die kale houten banken. Maar... op een gegeven moment kwam er een conducteur die aan onze vrolijke stemming abrupt een einde maakte. Hij nam onze abonnementen in en zei: 'Als je uit school komt, ga je maar naar de stationschef in Zwolle en dan hoor je wel wat.' En of we al zeiden dat we door het donker in de war geraakt waren: het hielp niet. We zaten de hele dag in de narigheid. Hoe komen we thuis, als we geen kaart meer hebben? De chef sprak ons op strenge toon toe en zei: 'Voor deze keer zal ik jullie de kaartjes teruggeven, maar laat het niet weer gebeuren.' Nooit meer eerste klas gereisd."