400x400.jpg)
Stel je voor: een klein voetbalveld aan vloerbedekking, twee voetbalvelden gipsplaten, van Kampen naar Apeldoorn aan elektriciteits- en datakabels. Dit zit allemaal in de Stadskazerne.
De klus is bijna geklaard voor aannemer Mateboer Bouw BV: de Stadskazerne is klaar. De nieuwe ‘bewoners’ kunnen beginnen met verhuizen. “Een geweldige klus”, zegt projectleider Gerard Harderwijk over de restauratie. Het is de grootste renovatie sinds de bouw van de kazerne in de jaren 1851-1853. Dit levert een indrukwekkende lijst met getallen op, bovenop de vele uren die de timmermannen, metselaars, installateurs, elektromonteurs, wandenzetters, schilders en anderen in de ‘Van Heutsz’ hebben doorgebracht.
De meeste tijd kostte het om 229 heipalen van 11 meter in de kazerne aan te brengen en de staalconstructie te plaatsen. Heel spannend werd het toen de 88 boorpalen, met een lengte van 13 meter, de grond in moesten voor de nieuwbouw aan de Buiten Nieuwstraat: het was maar de vraag of de boorwagen op de plek kon komen. Er is veel bewaard gebleven, vooral in de constructie van het gebouw: de buitenmuren, houten balken, de kapconstructie, de monumentale trappen en het tegelwerk. Maar er is ook veel verdwenen. Zo zitten de muurschilderingen op de begane grond, waar nu de bibliotheek komt, verstopt achter voorzetwanden. De kazerne ging van energielabel G naar B met onder meer vloer-, gevel- en dakisolatie, led-verlichting, HR-ketels en een speciaal ventilatiesysteem.
Het geheim van het Van Heutsz-koffertje
“Wij zijn op zoek naar de vroegere eigenaar van dit koffertje: H. de Vries, B101 AMA. Kamer 79, Gen. J. B. v. Heutszkazerne Kampen. Als je weet waar kamer 79 was, dan zouden we ook graag wat van je horen.” Met die oproep op Facebook begon in februari een boeiende zoektocht.
Teyo Peperkamp uit Zwolle deed de aftrap van deze queeste. De oud-kunstacademiestudent werkt bij nu bij Stichting Kringloop Zwolle. Bij het afsluiten van het gebouw viel zijn blik op een afvalbak. Bovenin lag een klein bruin leren koffertje van 20 x 10 x 5 centimeter. “Wie gooit dat nou weg?”, dacht hij. “Zo’n leuk ding.”
Droom: het koffertje thuisbrengen
Nieuwsgierig naar de inhoud, trok hij de klep open. Hij was met stomheid geslagen; de rillingen liepen hem over de rug. “Totaal onverwacht bracht een wonderbaarlijk toeval mij een souvenir uit het gebouw waaraan ik zoveel goede herinneringen heb”, mijmert Teyo. Sindsdien heeft hij een droom: hij wil de tas terugbrengen naar de plek waar destijds kamer 79 was.
Maar liefst 7.639 mensen zagen het bericht op Facebook, dat 72 keer werd gedeeld. Er kwamen reacties. Zoals van IJssellinie Kampen, die meldde dat 101 Artillerie Meetafdeling (AMA) in de Van Heutsz zat. Kampenaar André Bos zat in de jaren vijftig bij deze afdeling. Hij denkt dat H. de Vries administrateur van de compagnie was en getrouwd was met de dochter van Wensink, die toen in de Boven Nieuwstraat, hoek Sint Jacobstraat, woonde.
Artilleriemuseum ‘t Harde speurt mee
Bos wees bovendien op het Nederlands Artillerie Museum in ‘t Harde, de plaats waar de 101 AMA destijds naartoe verhuisde. Hier vervolgde Dick van Zuidam, majoor artillerie buiten dienst, de zoektocht. “Het lijkt me een militair tasje, waarin een instrument, zoals een barometer, werd opgeborgen”, meldde hij. Over De Vries en de kamerindeling kon hij niks vinden.
Toch stopt de queeste niet in ‘t Harde. Van Zuidam verwees naar de archieven van de Dienstkring der Genie in Den Haag en gaf de naam van een oud-collega, die jarenlang in Kampen woonde. Wordt dus vervolgd.
Weet u iets over H. de Vries, het gebruik van zo’n koffertje, of kamer 79? Wij horen het graag: info@destadskazerne.nl.
De klus is bijna geklaard voor aannemer Mateboer Bouw BV: de Stadskazerne is klaar. De nieuwe ‘bewoners’ kunnen beginnen met verhuizen. “Een geweldige klus”, zegt projectleider Gerard Harderwijk over de restauratie. Het is de grootste renovatie sinds de bouw van de kazerne in de jaren 1851-1853. Dit levert een indrukwekkende lijst met getallen op, bovenop de vele uren die de timmermannen, metselaars, installateurs, elektromonteurs, wandenzetters, schilders en anderen in de ‘Van Heutsz’ hebben doorgebracht.
De meeste tijd kostte het om 229 heipalen van 11 meter in de kazerne aan te brengen en de staalconstructie te plaatsen. Heel spannend werd het toen de 88 boorpalen, met een lengte van 13 meter, de grond in moesten voor de nieuwbouw aan de Buiten Nieuwstraat: het was maar de vraag of de boorwagen op de plek kon komen. Er is veel bewaard gebleven, vooral in de constructie van het gebouw: de buitenmuren, houten balken, de kapconstructie, de monumentale trappen en het tegelwerk. Maar er is ook veel verdwenen. Zo zitten de muurschilderingen op de begane grond, waar nu de bibliotheek komt, verstopt achter voorzetwanden. De kazerne ging van energielabel G naar B met onder meer vloer-, gevel- en dakisolatie, led-verlichting, HR-ketels en een speciaal ventilatiesysteem.
Het geheim van het Van Heutsz-koffertje
“Wij zijn op zoek naar de vroegere eigenaar van dit koffertje: H. de Vries, B101 AMA. Kamer 79, Gen. J. B. v. Heutszkazerne Kampen. Als je weet waar kamer 79 was, dan zouden we ook graag wat van je horen.” Met die oproep op Facebook begon in februari een boeiende zoektocht.
Teyo Peperkamp uit Zwolle deed de aftrap van deze queeste. De oud-kunstacademiestudent werkt bij nu bij Stichting Kringloop Zwolle. Bij het afsluiten van het gebouw viel zijn blik op een afvalbak. Bovenin lag een klein bruin leren koffertje van 20 x 10 x 5 centimeter. “Wie gooit dat nou weg?”, dacht hij. “Zo’n leuk ding.”
Droom: het koffertje thuisbrengen
Nieuwsgierig naar de inhoud, trok hij de klep open. Hij was met stomheid geslagen; de rillingen liepen hem over de rug. “Totaal onverwacht bracht een wonderbaarlijk toeval mij een souvenir uit het gebouw waaraan ik zoveel goede herinneringen heb”, mijmert Teyo. Sindsdien heeft hij een droom: hij wil de tas terugbrengen naar de plek waar destijds kamer 79 was.
Maar liefst 7.639 mensen zagen het bericht op Facebook, dat 72 keer werd gedeeld. Er kwamen reacties. Zoals van IJssellinie Kampen, die meldde dat 101 Artillerie Meetafdeling (AMA) in de Van Heutsz zat. Kampenaar André Bos zat in de jaren vijftig bij deze afdeling. Hij denkt dat H. de Vries administrateur van de compagnie was en getrouwd was met de dochter van Wensink, die toen in de Boven Nieuwstraat, hoek Sint Jacobstraat, woonde.
Artilleriemuseum ‘t Harde speurt mee
Bos wees bovendien op het Nederlands Artillerie Museum in ‘t Harde, de plaats waar de 101 AMA destijds naartoe verhuisde. Hier vervolgde Dick van Zuidam, majoor artillerie buiten dienst, de zoektocht. “Het lijkt me een militair tasje, waarin een instrument, zoals een barometer, werd opgeborgen”, meldde hij. Over De Vries en de kamerindeling kon hij niks vinden.
Toch stopt de queeste niet in ‘t Harde. Van Zuidam verwees naar de archieven van de Dienstkring der Genie in Den Haag en gaf de naam van een oud-collega, die jarenlang in Kampen woonde. Wordt dus vervolgd.
Weet u iets over H. de Vries, het gebruik van zo’n koffertje, of kamer 79? Wij horen het graag: info@destadskazerne.nl.
Timmerman koestert vondst ‘Van Heutsz’
Werken in de ‘Van Heutsz’ blijft je altijd bij. De in Brunnepe geboren Wout van de Wetering (60) werkte in de jaren tachtig van de vorige eeuw als timmerman en metselaar in de kazerne.
Dit was tijdens een verbouwing van de benedenverdieping. Op een kast in zijn huiskamer prijkt nog steeds een herinnering: twee munten en een wit-blauw tegeltje.
Hij wordt nog steeds enthousiast als hij vertelt over dat ene moment. Hij moest in het noordelijke deel van de kazerne, waar nu woningcorporatie deltaWonen gevestigd is, in een nis een muur wegtikken. Hier zouden togen worden geplaatst. Opeens zag hij ze op de grond liggen, alsof het muntdrop of snoep was. “Serieus, dit dacht ik eerst: wat doen die snoepjes nou hier op de grond?”
Op de munten staan de jaartallen 1691 en 1696. Ze zijn geslagen in Deventer: Daventria. Verder staat er Concordia op.
Herinneringen aan de kazerne
Timmerman Dries Vinke (68) is al zeven jaar actief op de Koggewerf. Daarvoor was hij timmerman bij Van Werven. Hij kijkt met veel plezier terug op die 43 jaar: ook in de Van Heutszkazerne bracht hij vele uren door.
Hij was erbij toen collega Wout zijn vondst deed in de vroegere officiersmess. In de loop van de tijd is hij veel aan het werk geweest in de kazernes aan de Vloeddijk, de Koornmarkt en de Theologische Hogeschool. Maar de ‘Van Heutsz’ roept de meeste herinneringen op: de kunstenaars, de journalisten, de filmafdeling, de beeldhouwers in de exercitieloods. “Ooit heb ik mijn broertje daar nog exercitie zien lopen in een van de laatste lichtingen, de flowerpowertijd met lang haar.”
Zijn leukste herinnering is die aan de ‘bejaardensoos’. In de ruimte daarnaast waren dan kunstenaars aan het werk. Dries en zijn collega’s maakten een gat in een groot papier tussen beide ruimtes, zodat de bezoekers van de soos stiekem konden gluren bij de buren: hier waren modellen naakt aan het poseren. “Erg stout”, grijnst hij.
Werken in de ‘Van Heutsz’ blijft je altijd bij. De in Brunnepe geboren Wout van de Wetering (60) werkte in de jaren tachtig van de vorige eeuw als timmerman en metselaar in de kazerne.
Dit was tijdens een verbouwing van de benedenverdieping. Op een kast in zijn huiskamer prijkt nog steeds een herinnering: twee munten en een wit-blauw tegeltje.
Hij wordt nog steeds enthousiast als hij vertelt over dat ene moment. Hij moest in het noordelijke deel van de kazerne, waar nu woningcorporatie deltaWonen gevestigd is, in een nis een muur wegtikken. Hier zouden togen worden geplaatst. Opeens zag hij ze op de grond liggen, alsof het muntdrop of snoep was. “Serieus, dit dacht ik eerst: wat doen die snoepjes nou hier op de grond?”
Op de munten staan de jaartallen 1691 en 1696. Ze zijn geslagen in Deventer: Daventria. Verder staat er Concordia op.
Herinneringen aan de kazerne
Timmerman Dries Vinke (68) is al zeven jaar actief op de Koggewerf. Daarvoor was hij timmerman bij Van Werven. Hij kijkt met veel plezier terug op die 43 jaar: ook in de Van Heutszkazerne bracht hij vele uren door.
Hij was erbij toen collega Wout zijn vondst deed in de vroegere officiersmess. In de loop van de tijd is hij veel aan het werk geweest in de kazernes aan de Vloeddijk, de Koornmarkt en de Theologische Hogeschool. Maar de ‘Van Heutsz’ roept de meeste herinneringen op: de kunstenaars, de journalisten, de filmafdeling, de beeldhouwers in de exercitieloods. “Ooit heb ik mijn broertje daar nog exercitie zien lopen in een van de laatste lichtingen, de flowerpowertijd met lang haar.”
Zijn leukste herinnering is die aan de ‘bejaardensoos’. In de ruimte daarnaast waren dan kunstenaars aan het werk. Dries en zijn collega’s maakten een gat in een groot papier tussen beide ruimtes, zodat de bezoekers van de soos stiekem konden gluren bij de buren: hier waren modellen naakt aan het poseren. “Erg stout”, grijnst hij.