400x400.jpg)
Dertig jaar terug bouwde hij steen voor steen zijn eerste boerderij. Vanzelfsprekend een boerderij van Kampereiland. “Het land waar ik thuis ben”, vertelt Johan Koers. “Hier ben ik geboren en getogen.” Deze week in Willem over de vloer.
Johan, voor vrienden en familie kortweg Joop, gaat me voor op het boerenerf aan de Nesweg. Langs de ontvangstruimte naar de verderop gelegen schuur. De deur zwaait open en ik zie de stad. De stad Kampen en het achterland met al haar markante gebouwen en bezienswaardigheden. Evenals de aloude boerderij steen voor steen gebouwd. De houten IJsselbrug van weleer, het tolhuis, d’Olde Zwarver en de oude melkfabriek. Ooit op een steenworp afstand van Johans boerderij.
“En het mooiste van alles”, lacht Johan”, is dat alles werkt.” Trots zet hij de melkfabriek in werking. Een voor een verlaten de melkbussen het pand via de lopende band. Ik val stil. Oog in oog met Johans levenswerk. Vandaag is het rustig. Morgen wachten er twee bussen uit Texel. De miniaturenboerderij trekt jaarlijks enkele duizenden bezoekers en een handvol Kampenaren.
Johan, voor vrienden en familie kortweg Joop, gaat me voor op het boerenerf aan de Nesweg. Langs de ontvangstruimte naar de verderop gelegen schuur. De deur zwaait open en ik zie de stad. De stad Kampen en het achterland met al haar markante gebouwen en bezienswaardigheden. Evenals de aloude boerderij steen voor steen gebouwd. De houten IJsselbrug van weleer, het tolhuis, d’Olde Zwarver en de oude melkfabriek. Ooit op een steenworp afstand van Johans boerderij.
“En het mooiste van alles”, lacht Johan”, is dat alles werkt.” Trots zet hij de melkfabriek in werking. Een voor een verlaten de melkbussen het pand via de lopende band. Ik val stil. Oog in oog met Johans levenswerk. Vandaag is het rustig. Morgen wachten er twee bussen uit Texel. De miniaturenboerderij trekt jaarlijks enkele duizenden bezoekers en een handvol Kampenaren.
“Ik bouw alles na tot in detail. Schaal 1:10. Alles moet kloppen en werken. De miniaturen bouw ik in de naastgelegen schuur. Steen voor steen zaag ik ze. Met de stenen metsel ik het gebouw aan de hand van tekeningen. Mijn dochter werkt op het gemeentearchief en zorgt dat ik de juiste gedetailleerde tekeningen krijg.” De gemeente draagt het werk een warm hart toe. Onlangs was de burgemeester nog te gast. “Hij deelde op twitter het Kamper ziekenhuis. Het gebouw is net af, nu wacht de inrichting. Er komen bedden, bezoekers en meer.” Ook het ziekenhuis moet kloppen. Ieder bouwwerk kost uren. “Alleen al in het ziekenhuis zitten een kleine 700 uur. 700 uur plezier. Ik geniet als ik aan het werk ben. Naast het boeren; dagelijks melk ik veertig koeien en ben ik op het land te vinden.”
“Als ik even niet in de gelegenheid ben en wanneer het druk is, ontvangt mijn vrouw Rina de gasten. Een stadse die haar hart verloor aan Kampereiland. Een echte boerin met hart voor de boerderij en de miniaturen. Ze vindt het heerlijk om gasten rond te leiden. Vaak beginnen we het verhaal in de bus. Kleinere groepen ontvangen we in de ontvangstruimte. Individuele bezoekers vertellen we de verhalen in de schuur. Elk gebouw heeft een verhaal. Mijn eerste boerderij bouwde ik ter gelegenheid van de komst van Koningin Beatrix. Inmiddels staat er een grotere. De grootste boerderij van Kampereiland. Dit is de oude stoomwasserij uit IJsselmuiden.”
Luttele seconden later draaien de trommels. “De wasserij zelf staat in al haar glorie in het Zuiderzeemuseum.” Het gemeentehuis is scheef, evenals het origineel. De oude houten brug verbindt het achterland met de stad. Aan de stadskant het tolhuis en de kraan. De gemeente wil de kadekraan weer terug op de kade.” ‘Koers heeft hem al gebouwd’, riep een gemeenteambtenaar onlangs tijdens een bezoek.” Johan lacht. “Een prachtbrug in vergelijking met het huidige, in mijn ogen foeilelijke, bouwwerk. De oude brug was vele malen mooier. En het tolhuis, waar is dat gebleven. Er is heel veel afgebroken.” Niet bij Koers, die bouwt het op. Met oog voor detail en historie.
“Alles moet kloppen”, vervolgt Johan. Van de oude rode burgemeestersauto tot d’Olde Zwarver. De molen draait zichtbaar en het meel vindt zijn weg naar de kleine jute zakken. “Het ‘land’ is vol. Het volgende bouwwerk wordt de Kamper Kogge. Die kan in het water. Als ik tijd heb, dan bouw ik. Kijk, afgelopen weekend heb ik nog een kanon gebouwd. Een paar uurtjes werk.”
Naast het bouwen van miniaturen koestert Johan zijn oude tractoren. Zestien in totaal, in de naastgelegen schuur. “Met de tractoren en oude landbouwerktuigen bewerk ik een stuk land met vergeten gewassen. Ook de schuur met trekkers is toegankelijk. Ik deel het graag. Met vreemdelingen en Kampenaren. Iedereen is welkom.” Johan is inmiddels de 72 gepasseerd. Dochter Karolien, op z’n Hollands met ‘K’, treedt in haar ouders’ voetsporen.
De miniaturenboerderij is met recht een levenswerk. Stap binnen, val stil en ontdek de Kamper schoonheid in detail. De stad, het aloude achterland en de markante gebouwen. Vergeet de oude tractoren niet! Bezoek doordeweeks op afspraak: (038)-3388209 of mtskoersalberts@hotmail.com. Op zaterdagen doorgaans van 10.00 tot 16.00 uur.
Tekst: Willem Gunneman
Beeld: Blijvanzinnen
“Als ik even niet in de gelegenheid ben en wanneer het druk is, ontvangt mijn vrouw Rina de gasten. Een stadse die haar hart verloor aan Kampereiland. Een echte boerin met hart voor de boerderij en de miniaturen. Ze vindt het heerlijk om gasten rond te leiden. Vaak beginnen we het verhaal in de bus. Kleinere groepen ontvangen we in de ontvangstruimte. Individuele bezoekers vertellen we de verhalen in de schuur. Elk gebouw heeft een verhaal. Mijn eerste boerderij bouwde ik ter gelegenheid van de komst van Koningin Beatrix. Inmiddels staat er een grotere. De grootste boerderij van Kampereiland. Dit is de oude stoomwasserij uit IJsselmuiden.”
Luttele seconden later draaien de trommels. “De wasserij zelf staat in al haar glorie in het Zuiderzeemuseum.” Het gemeentehuis is scheef, evenals het origineel. De oude houten brug verbindt het achterland met de stad. Aan de stadskant het tolhuis en de kraan. De gemeente wil de kadekraan weer terug op de kade.” ‘Koers heeft hem al gebouwd’, riep een gemeenteambtenaar onlangs tijdens een bezoek.” Johan lacht. “Een prachtbrug in vergelijking met het huidige, in mijn ogen foeilelijke, bouwwerk. De oude brug was vele malen mooier. En het tolhuis, waar is dat gebleven. Er is heel veel afgebroken.” Niet bij Koers, die bouwt het op. Met oog voor detail en historie.
“Alles moet kloppen”, vervolgt Johan. Van de oude rode burgemeestersauto tot d’Olde Zwarver. De molen draait zichtbaar en het meel vindt zijn weg naar de kleine jute zakken. “Het ‘land’ is vol. Het volgende bouwwerk wordt de Kamper Kogge. Die kan in het water. Als ik tijd heb, dan bouw ik. Kijk, afgelopen weekend heb ik nog een kanon gebouwd. Een paar uurtjes werk.”
Naast het bouwen van miniaturen koestert Johan zijn oude tractoren. Zestien in totaal, in de naastgelegen schuur. “Met de tractoren en oude landbouwerktuigen bewerk ik een stuk land met vergeten gewassen. Ook de schuur met trekkers is toegankelijk. Ik deel het graag. Met vreemdelingen en Kampenaren. Iedereen is welkom.” Johan is inmiddels de 72 gepasseerd. Dochter Karolien, op z’n Hollands met ‘K’, treedt in haar ouders’ voetsporen.
De miniaturenboerderij is met recht een levenswerk. Stap binnen, val stil en ontdek de Kamper schoonheid in detail. De stad, het aloude achterland en de markante gebouwen. Vergeet de oude tractoren niet! Bezoek doordeweeks op afspraak: (038)-3388209 of mtskoersalberts@hotmail.com. Op zaterdagen doorgaans van 10.00 tot 16.00 uur.
Tekst: Willem Gunneman
Beeld: Blijvanzinnen